#என்_வழிப்போக்கன் -16/11/2019 #எங்களை_ஏன்_டீச்சர்_பெயிலாகினீங்க

#என்_வழிப்போக்கன் -16/11/2019

#எங்களை_ஏன்_டீச்சர்_பெயிலாகினீங்க

 எனும் பிரபல நூலை தமிழாக்கம் செய்துள்ளார் ஜே ஷாஜஹான். வாசல் வெளியிட்டகத்தினறால் 2017 ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட 62 பக்கங்களை உள்ளடக்கிய இந் நூலே என் காலை வழிப்போக்கனாக இணைந்து கொண்டது.

உலகம் முழுவதும் ஏழைகளுக்கு எதிராக உள்ள அமைப்பு குறித்து கோபமான விமர்சனம் இத்தாலி மாணவர்கள் 8 பேர் தங்களை பெயிலாக்கிய பள்ளி ஆசிரியர்களுக்கு ஒரு வருடம் முழுதும் எழுதிய கடிதத்தின் சாராம்சம்
என்று ஆரம்பிக்கிறது புத்தகத்தின் முதல் பக்கம்.

ஒரு மணித்தியாலத்துக்கு உள்ளே புத்தகத்தை வாசித்து முடிப்பதற்கு தூண்டுகின்றது.

1967 ஆம் ஆண்டு இத்தாலி நாட்டில் திறந்த பாடசாலையில் கற்ற மாணவர்களினால் எழுதப்பட்ட கட்டுரைகளின் தொகுப்பாக வெளிவந்த இப் புத்தகம் 2017 ஆம் ஆண்டு தமிழாக்கம் செய்யப் பட்டுள்ளதுடன் 2019ஆம் ஆண்டு இறுதியிலேயே என் கையை வந்தடைந்துள்ளதனை இட்டு நான் கவலை அடைகிறேன்.

ஆசிரியர்கள் மாணவர்களுக்கு இடையிலான உறவு என்பது மிகவும் புனிதமானது. அவர்களே எம்மை செதுக்குகிறார்கள். பெற்றோருக்கு பின்னர் எமக்கு மிகவும் உயர்ந்த மனிதர்களாக தோன்றுபவர்கள் ஆசிரியர்களே. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் பெற்றோர் சொல்வது பிழை ஆசிரியர் சொல்வது மட்டுமே சரி என்ற மனோபாவத்தைக்கூட நாங்கள் உள்ளாகிறோம். 

இவ்வாறு ஓராசிரியர் எம் மனதில் இடம் பிடித்து விடுகிறார். பிற்காலத்தில் நாம் எமது ஆசிரியர்களுக்கு பல சந்தர்ப்பங்களில் கடிதம் எழுதுகிறோம். இப் பண்பு எம்மிடம் வலுவிழந்து போய்    காணப்படுகின்றது. என்றாலும்  இத்தாலிய மாணவர்களில் 8 பேர் எழுதிய கடிதங்கள் மிகவும் பிரபலம் அடைவதற்கு காரணம் அவர்களின் பாடசாலையும் கல்வி முறைமையும் ஆகும்.

ஒரு மலையில் 20 வீடுகளையே உள்ளடக்கிய ஒரு கிராமத்தில்  கிறிஸ்தவ பாதிரியார் மிலானியினால்  ஆரம்பிக்கப்பட்ட பாடசாலையில் மாணவர்களே ஆசிரியர்கள். ஆசிரியர்களே மாணவர்களாகவும் கற்றலும் பகிர்தலும் என்ற கல்வி முறையை பின்பற்றி வருடங்களாக கற்ற இந்த மாணவர்கள், முறைசார் வகுப்பறைகளில் புறக்கணிக்கப்பட்டதனை ஆசிரியர்களுக்கு தெளிவுபடுத்துவதற்காக எழுதி இருக்கின்ற கடிதத்தில் ஒரு முக்கியமான விடயம் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

"தேவையற்ற சொற்களை அகற்றி தேவையான சொற்களை பயன்படுத்தி எளிமையாக ஒரு செய்தியை எத்தி வைப்பது என்பதனை நாங்கள் பார்பியானா பாடசாலைகளில் கற்றுக் கொண்டோம்".

இது இன்றைய காலத்திற்கு மிகவும் பொருத்தமான ஒரு விடயம் ஏனெனில் இயந்திரத்துக்குள் மூழ்கிப்போன மாணவச் சமூகம்  நீண்ட நேர வகுப்பறைகளை விரும்பவில்லை.

அவர்களுக்கு செய்தி மட்டுமே தேவை. ஏனையவற்றை தொலைபேசிகளில் மூழ்கி தேடிக் கொள்வர்.

அவர்கள் ஆசிரியரைப் பார்த்து கேட்கும் வினா என்னை ஊடறுத்துச்  சென்றது.

உங்களிடம் கற்ற மாணவன் நான் எங்கிருக்கிறேன் என்று தேடிக்கூட பார்க்காமல் எங்களை நீங்கள் அப்படியே மறந்து விட்டீர்கள்,  ஆனால் திறந்த பாடசாலைகளில் கற்ற நாங்கள் இன்னும் ஒருவரோடொருவர் தொடர்பில் இருக்கிறோம்.

ஆசிரியர்களை பொறுத்தவரை தமது தொழில் வாழ்க்கையில் ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான மாணவர்களை சந்தித்து இருப்பார்கள்.  ஆனால் ஒவ்வொரு மாணவனும் வித்தியாசமானதாகவும் வேறுபட்டதாகும் இருப்பதனை உங்களால் மறுக்க முடியாது.

 சிலநேரம் என்னுடைய எதிர்பார்ப்பு சாத்தியமற்றதாகவும் இருக்கலாம். ஆனால் ஓர் ஆசிரியனாக, ஒரு தாயாக தான்  செதுக்கிய அப் படைப்பை காண்பதில் ஆசை இருக்கும். இது ஒரு கலைஞனாக பார்த்தால் மிகவும் வியப்பானதாகம் இருக்கும்.

இது அவருக்கு மாத்திரமன்றி குறிப்பாக பழைய மாணவர்கள் எவ்வாறு இருக்க வேண்டும் என்பதனை எமக்கு தெளிவுப்படுத்துகின்றது.

 பார்பேரியன் திறந்த பாடசாலையில் கற்ற மாணவர்கள் இன்னும் ஒருவரோடொருவர் தொடர்பாக இருக்கிறோம். எமது பாடசாலைகளின் பழைய மாணவர்களாகிய நாங்கள்   இன்னும் தெளிவு பெற வேண்டிய தேவையை இந்த புத்தகம் எமக்கு இன்னொரு கோணத்தில் சிந்திக்க வைக்கிறது.

  உலகத்தைப் பற்றியோ அல்லது நவீன உலகை பற்றி போதிய அறிவின்றி அம்மாணவன் தன் வாழ்நாளை கழித்துவிட்டு செல்கின்றனர். அதனால் ஆசிரியர்களை பார்த்து மாணவர்கள் ஒரு சவால் விடுகிறார்கள். நோயாளிகளை வெளித்தள்ளி 10 ஆரோக்கியமானவர்களை சேர்த்துக் கொள்ளும் ஒரு வினோத மருத்துவமனையாக இன்றைய பாடசாலைகள் இருக்கின்றது" என்றார்.

 நீங்கள் அனைவரும்  இடைவிலகல் ஆற்ற அல்லது குறைவாக உள்ள  இயலுமானவரை இயலாதவர்களையும் ஒரே வகுப்பறையில் சமனாக நடத்துவதற்கான வகுப்பறை முறையை ஆசிரியர்களாகிய நாங்கள் முன்னெடுக்க வேண்டும் என்பதே இம் மாணவர்களினதும் அதேவேளையில் கல்வியாளர்களதும்  எதிர்பார்ப்பாக இருக்கின்றது.

 இச் செயன்முறையின் போது ஆசிரியர்கள் விமர்சிக்கப் படுவதையும் இம் மாணவர்கள் சிறப்பாக எடுத்துக் காட்டியுள்ளதனை கண்டுக்கொள்ளாமல் விடமுடியாது.

உங்களின் கட்டாய பள்ளிகள் ஆண்டுதோறும் பல லட்சம்  குழந்தைகளை பெயிலாகி வெளியேற்றுகின்றன.  அவர்கள் மீண்டும் வருகிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் பள்ளியை இறக்கவில்லை ஆனால் அவர்கள் எல்லாம் தங்களின் வகுப்பு தோழர்களை இழந்துவிட்டனர்.

பாடசாலையின் மிக முக்கிய வகிபங்கும் நோக்கங்களில் ஒன்றும் சமவயது தோழர்களுடன் பழகுவதற்காண பண்பு ரீதியான விருத்தி ஆகும். அதனையேனும் உறுதி செய்தல் வேண்டும்.

#NIE_Diary
#Thahir_Noorul_Isra

#ஆயிஷா ( Aisha)ஒரு விஞ்ஞான நூலுக்கு அதன் ஆசிரியர் எழுதிய முன்னுரை kg.

என் வழிப்போக்கன் - 14/11/2019

ஆயிஷா
ஒரு விஞ்ஞான நூலுக்கு அதன் ஆசிரியர் எழுதிய முன்னுரை.

இவள் தான் இன்று என் காலை பயணத்தில் கூட பயணித்தவள்.

 திரு. இரா நடராசன்  ஆயிஷா, ஒரு விஞ்ஞான நூலுக்கான அதன் ஆசிரியை எழுதிய முன்னுரை என்னும் குறுநாவலில் 24 பக்கங்களில் ஆயிஷாவை வாழவைத்து மடிந்து போக செய்திருக்கிறார்.

புத்தகத்தை வாசிக்கும்போது இது ஒரு குறுநாவல் என்ற எண்ணத்தை என்னுள் ஏற்படுத்தவில்லை.

வாசித்து முடிந்தபின்னர் ஆரம்பத்தில் நூலாசிரியர் குறிப்பிடுவது போல ஏனைய 12 நூல்களையும் வாசிக்க வேண்டும் என்று ஆசை வந்தது.

ஆயிஷாவின் ஆசிரியர் எழுதிய 12 நூல்களையும் தேடி பயணித்தேன். அப்போதுதான் இது ஒரு புனைகதை என்று தெரியவந்தது.

திரு இரா நடராசன் ஐயா அவர்களுக்கு மனமார்ந்த வாழ்த்துக்களும் நன்றியும்.  வாசிக்கும்போது முன்னுரை..... இவ்வளவு பெரிதாக இருக்குமா?  என்ற ஐயம் என்னுள் தோன்றினாலும் முடியும்வரை வாசிக்க உங்கள் புத்தகம் என்னை ஆர்வப் படுத்தியது.

யாரையும் குற்றம் சொல்லாது எம் சுற்றம் நடந்து கொள்வதை அப்பட்டமாக ஆயிஷா கதையில் பேசியுள்ளாள். அவள் வாயிலாக எழுந்த எல்லா வினாக்களும் உங்களின் இளமைக் கால வினாக்களாக இருந்திருக்கும் என்று நம்புகிறேன்.

இன்றைய கல்வி தொடர்பில் முன்வைக்கப்படும் எல்லா விமர்சனங்களையும் அது உள்ளடக்கியுள்ளது.

இப் புத்தகத்திற்கு ஆயிஷா என்ற பெயர் இட காரணம் என்ன?

எது எப்படியோ நான் சார்ந்த சமூகத்திற்கு ஆயிஷா நல்ல ஒரு படத்தை காட்டி இருக்கிறாள்.

கல்விக்கு வயதுக்கும் தொடர்பில்லை. அது அதுக்கு ஒரு வயது வேண்டும் என்பதனையும் அவள் சரியாக எனக்கு சொல்லி இருக்கிறாள். வேறென்ன வேண்டும் இதை விட பெரிய பாடம்.

தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் எம் சமூகம் ஆயிஷாகளை உருவாக்க வேண்டிய தார்மீக கடமையில் இருக்கிறது.

இம் முயற்சியில் என்னுடைய பங்கு என்ன என்று நாம் ஒவ்வொருவரும் சுயவிசாரணை செய்து கொள்வோம்.

ஆயிஷாவை என் கையில் சேர்த்த #உரையாடல்_தொடர்கிறது என்ற முகநூல் நட்புக்கு நன்றி.

#Thahir_Noorul_Isra
#NIE_Diary
#Aisha_Ira_Nadarasa

சில நிமிடங்கள் பார்வை இழந்த என் விழிகள் (Sighted minutes of my eyes)

சில நிமிடங்கள் பார்வை இழந்த என் விழிகள்.

கற்றல் என்பது மனித கருவில்  இருந்து ஆரம்பிக்கின்றது என விஞ்ஞானம் குறிப்பிடுகின்றது. இதனாலே கற்றல் என்பது வாழ்நாள் முழுதும் இடம்பெறும் ஒரு செயற்பாடு என உளவியல் குறித்துக் காட்டுகிறது. நாம் எவ் விடயங்களை கற்க வேண்டும் என்று பட்டியலிட்டு கற்பதற்கு எமக்கு சந்தர்ப்பம் கிடைப்பதில்லை. மனிதன் இடத்துக்கிடம், சூழலுக்கேற்பவும்  சந்தர்ப்பத்திற்கேற்பவும்  கற்கின்றான்.

சிறுபராயம் முதல் எமக்கு வழிகாட்டிய ஒரு விடயமே பிறருக்கு உதவுதல். இது ஒரு குணப் பண்பாக நாம் எம்மில் வளர்த்து வந்த ஒரு விடயம். ஆனால் பிறருக்கு உதவுவதற்கும் நாங்கள் படிக்க வேண்டுமா என சிந்தித்திருக்கிறோமா? 

‌மிக அண்மையிலேயே நான் பிறருக்கு உதவவும் கற்றல் வேண்டும் எனும் விடயத்தை கற்றுக்கொண்டேன். 

ஒரு நபருக்கு நாங்கள் உதவி செய்ய முற்படுதல்  என்பது மிக அழகான  பண்பாகும். நாங்கள் உதவி செய்யும் பொழுது எங்களுக்கு தேவையான சந்தர்ப்பங்களில் உதவிகள் கிடைக்கின்றன இதனை எம் வாழ்நாளில் நாங்கள் உணர்ந்திருப்போம். எமக்குக் கிடைத்த மகிழ்ச்சியினால் நாம் தொடர்ந்தும் இன்னொருவருக்கு  உதவி செய்ய முன் வருகிறோம். இவ்வாறு உதவி செய்வதற்கு நாம் முறையாக கற்றுள்ளோமா? அல்லது கற்பிக்கப்பட்டுள்ளோமா?  என்ற வினா எழுந்ததுண்டா? இதுவே என்னை ஆச்சரியத்தில் உட்படுத்திய விடயம் ஏனெனில் எதை செய்வதென்றாலும் முறையாக செய்தல் வேண்டும். அதற்கு முறையாக கற்றல் வேண்டும்.

‌ முதல் விடையம்

உதவி செய்பவர் உதவி செய்ய விருப்போடு இருப்பது போல உதவி பெருபவர் அவரின் உதவியை பெற தேவையோடு இருக்கிறாரா? என்பதனை ஏதேனும் ஒரு வகையில் உறுதிப்படுத்தல் வேண்டும்.

பிறருக்கு உதவுதல் என்ற பாடத்தில்  எவ்வாறு பிறருக்கு உதவுதல் வேண்டும் என்பதனை பாடப் புத்தகங்கள் நமக்கு சொல்லித் தருகின்றன. பார்வை குறைபாடுடைய நபர் வெள்ளை பிரம்புடன் பாதையை கடக்க தயாராக இருப்பார் அவரின் கையைப் பிடித்து கொண்டு மறு புறத்தில் அவரை சேர்ப்பது கூட ஒரு உதவி என்பதனை அழகாக  அது எடுத்துக் காட்டியுள்ளது.  நாங்கள் பல சந்தர்ப்பங்களில் பார்வை குறைபாடு உடைய ஒரு நபரை இவ்வாறு பாதையில் ஒரு புறத்திலிருந்து மறுப்பு இடத்திற்கு அழைத்துச் சென்று இருப்போம்.

உங்களுடைய  புறங்கையால் அவருடைய புறங்கையை தட்டுவது ஊடாக நான் உதவி செய்ய தயாராக இருக்கிறேன். அவ்வாறே அவரின் புறங்கையால் உங்களது கையை தட்டும் போது அவர்  உதவியை ஏற்க தயாராக இருக்கிறார் என்பதனை அறிந்து கொள்கிறோம்.  

யாரும் எப்போதும்  தன்னுடைய தேவையை நிறைவு செய்து கொள்வதற்கு இன்னொருவரின் உதவியைப் பெறவும் தங்கி நிற்கவும் ஒருபோதும் விரும்புவதில்லை.

கடவுள் ஒவ்வொருவருக்கும் விசித்திரமான ஆற்றல்களையும் உள்ளுணர்வையும் கொடுத்திருக்கிறார்.

ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அவன் இயலாமை உடைய ஒரு நபராக இருந்தாலும்கூட கடவுள் எல்லோருக்கும் வித்தியாசமான திறமைகளையும், ஆளுமைகளையும், பண்புகளையும், குணங்களையும், கொடுத்திருக்கிறார். அடிப்படையில் அவற்றை பிரயோகித்து தனது வாழ்நாளில் இன்னொருவரிடம் தங்கி நிற்காமல் செல்வதற்கு அவர்கள் தகுதியுள்ளவர்கள். நாம் சுயமாக எனது உதவியை செய்ய முற்படும் செயலானது அவருடைய திறமைகளை வெளிக்கொண்டு வருவதற்கான சந்தர்ப்பங்களை முடக்கும் செயற்பாடாகும்.

ஒருவனுடைய  கால் உரையில் தன்னுடைய காலைவிட்டு பார்க்கும் போது தான் அதனுடைய வேறுபாடுகளையும் அதனுடைய விசித்திரங்களையும் எங்களால் முறையாக உணர்ந்துகொள்ள முடியும்.  ஒரு நாள் பார்வைக் குறைபாடுடைய நபராக நாங்கள் இருந்து பார்த்தால்தான் அவர்களுடைய உணர்வுகளை எங்களால் முற்றாக விளங்கிக் கொள்ளக்கூடியதாக இருக்கும். ஒரு சில மணித்தியாலங்கள் பார்வை குறைபாடு உடைய நபராக மாரிய அன்று நான் கற்றுக்கொண்ட மிக முக்கியமான பாடம் இது.  இப்பாடம் உங்களுக்கும் உதவியாக அமையும் என்று கருதியதால் இதனை பதிவிடுகிறேன்.

நன்றி.

7/11/2019

#NIE_Diaryll

விதி (Fate)

விதி

எல்லோரும் எழுதிய பின் - நான்
எழுத என்ன இருக்கிறது - அவன்
எழுதிய பின் அதில் - நான்
எழுத என்ன இருக்கிறது.

வாசித்து ஓய்ந்த பின்னர்
விமர்சிக்க ஏது இருக்கிறது - அவன்
வாசித்து முடித்த பின்னர் - அதில்
 விமர்சிக்க என்ன  இருக்கிறது.

காதுக் குத்தி அதன்
துளை தூர்ந்து  போகும் முன்
கறிவேப்பிலைக் குச்சிப் போடும்
எனது உம்மா.

ஆள்துளையிட்டு
துளை தூர்ந்து போகாமல் - இட
ஒரு கம்புக்  குச்சிகூட
கிடைக்காமல் போனதோ!

பானையில் இருந்தாலே
அகப்பையில் வரும்
தலைக்குல் இருப்பதெல்லாம்
மூலையே இல்லாமல்
மூளையில்லை

பிந்தி வந்த
என் கவிதை
ஏந்தி வந்த செய்தி கேட்டீர்
முந்தி வந்தவனுக்கு
பிந்தி வந்தவன்
சொன்ன செய்தி
குழி வெட்டினால்
வெட்டிய குழியில்
வீழ்ந்தே சாவாய்.