தமிழ் மொழி நாவில் தவழும் கடசி தமிழன் இருக்கும் வரை ஆசான் அருணாசலம் ஆயுள் இருக்கும்

அது ஒரு அந்தி மாலை.

புதிய வளாகத்தை தாண்டி

வீட்டின் முற்றத்தில் நின்ற போது,

நாய்கள் ஜாக்கிரதை என்ற பதாதை தொங்கியது வாயில் கதவில்

அழைப்பு மணிக்கு வாய்ப்பில்லை

சேர்……. சேர்……. சேர்…….




என அழைக்க தொடங்கினோம் மாறிமாறி….

குரலின் பலம் குறைய

யாரும் இல்லை போல என கூறியவாறு நகரத் தொடங்கினோம்…

என்ன ஆச்சரியம்




மா மரத்தின் கிளைகளின் இடுக்கில் சூரிய ஒளி தோன்றியது போல

கண்களுக்கு மேலே ஒரு கையும் மறுகையில் ஊன்றுகோலுமாய்,

காட்சியளித்தது அன்றைய விடிவெள்ளி.




“ஓம் நில்லுங்கள், உள்ளே வாருங்கள்”….

என்று அழைத்த அந்த குரல் நாயை அடக்கியது.

வாயில் கதவை தள்ளி,

உள்ளே நுழைந்து அவர் மகளுடன் உரையாட….

ஆரம்பித்த பின்னர் தோன்றியது அந்த உருவம்.




வணக்கம் கூறி நலம் விசாரித்த பின்னர்…..

“நான் உமக்கு கோல்…. எடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன்”

“நீரே வந்து விட்டிPர்”

“நன்று”.

“உன் நண்பியிடம் தகவல் கூறியிருந்தேன்”

என்று நண்பியை சந்திக்க

அவர்செய்த பிரயத்தனத்தை கண்ட போது

பண்பில் புனிதரை கண்டு வியந்தேன்.




அன்று என் நண்பியின் ஆய்வு கட்டுரைக்கு கையொப்பமிட

முடியாதளவு நடுங்கியது அவர் கை……




எனக்கும் அந்த மாகானுக்கும் இடையில்

எண்ணி கூறினால் பத்து சொற்களே பேசியிருப்போம்.

ஆனால் அவர் குறித்து என் நண்பி கூற நிறைய கேட்டிருக்கிறேன்.

வளாகத்திலே வருகை விரிவுரையாளராக இருந்த போதும்

புதுமுகங்களுக்கும் அறிமுகமானவர்

அறிமுகம் குறைவாயினும் அவரில் ஈடுபாடு அதிகம் எனக்கு.

பேராதனை தந்த பரிசுகளில் ஒரு பொக்கிஷம்.

மரணம் சிலருக்கு முற்றுபுள்ளி

பலருக்கு தொடர்கதையின் திருப்புமுனை.

தமிழ் மொழி நாவில் தவழும் கடசி தமிழன் இருக்கும் வரை

ஆசான் அருணாசலம் ஆயுள் இருக்கும்

உடல் அடங்கி

உயிர் அடங்கி

உன் அஸ்தி சங்கமமானாலும்…..

உன் அறிவு கடளின் அலைகள் ஓய்வதில்லை….

வார்த்தைகள் இல்லை உன் இறப்பை ஏற்க…

பேராதனை வளாகத்தின் மரங்கள் எல்லாம்…..

தம் கிளைகளை அரை கம்பத்தில் பறக்கவிட்டு….

தன் துக்கத்தை வெளிப்படுத்தும் போது

நாணல் நான் எம்மாத்திரம்

நன்றியோடு சமர்பிக்கிறேன்



ஆழ்ந்த இரங்கல்களை…….

தொடர்கதையின் முடிவு..... மரணம் (The end of drama is ...... death)

தொடர்கதையின் முடிவு

மரணம்

இறப்புகளும் இழப்புகளும்

தொடர்கதையின் முடிவு

மரணம்

பிறப்பினதும் இறப்பினதும்

சம்பிரதாயத்தின் முடிவு

மரணம்

விளைச்சளும் அறுவடையும்

விசாரனையின் ஆரம்பம்

மரணம்

மரணங்களை கண்டு

மறுத்துபோன என் உணர்வு

மரணத்தால் எம்மைபிரிந்த தந்தையே

மரணங்களால் ஒருபோதும் மனிதம்

மரனிப்பதில்லை என்பதனை உணர்த்திய

மனித புனிதர்…

இழப்புகளை ஈடுசெய்ய முடிவதில்லை

இதயம் கணக்கிறது

உதயம் காணும் போது

இதயம் உன்னை சுமக்கிறது.

உம்மை இழந்து

எட்டு வருடங்கள்

இதயம் ஏற்கமறுக்கிறது

இல்லை என்பதனை

இருகரம் ஏந்துகிறேன்

இனிய சொர்க்கம் கிடைக்க,

ஆமீன்.

Radio interview on Cancer Care and Palliative Care

 

Radio interview on Cancer Care and Palliative Care by Silmiya Hadhee in 102.3 fm (National service, Muslim service, Madhar Majlish.) 0n 14th April 2015 -part -1

வலியில்லா மரணத்தை ஒவ்வொரு இலங்கையரும் உறுதிசெய்வோம்

வலியில்லா மரணத்தை ஒவ்வொரு இலங்கையரும் உறுதிசெய்வோம்

உலகில் நிகழ்கின்ற மொத்த மரணங்களில் 10 சதவீதம் மாத்திரமே திடீர் என ஏற்படுகின்றன. மீதமுள்ள 90 சதவீதமான மரணங்களும் வலி நிவாரணமும் சாந்தப்படுத்தலும்; சிகிச்சைக்கு (Palliative Care) ஏதோ ஒரு வகையில், ஏதேனும் ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் தள்ளப்படுகின்றன. ஆனால் எத்தனை பேர் அதனைப் பெற்று அமைதியான மரணத்தை அடைகின்றனர் என்பது கேள்விக்குறியே.

எம்மில் பலர் மரணத்தின் பிடியில் நாட்களை எண்ணிக்கொண்டு வலியையும் பல்வேறு அசௌகரியங்களையும் அனுபவித்து, எப்போது மரணம் தன்னை ஆட்கொள்ளும் என்று அறியாதவர்களாய் தம் விதியை நொந்து கொள்கின்றனர். இவ்வாறு மருத்துவராலும், மருந்துகளாலும்  கைவிடப்பட்ட நோயாளர்களின் மன மற்றும் உடல் சார் வலி மற்றும் அசௌகரியங்களை போக்கி, அவர்களின் வாழ்க்கை தரத்தை மேம்படுத்த சமூகத்துடன் இணைந்து செய்யும் ஒரு விஷேட மருத்துவ சிகிச்சையே “பாலியேர்டிவ் கேயர்” (Palliative Care) என ஆங்கிலத்தில் அழைக்கப்படும் “வலி நிவாரணமும் சாந்தப்படுத்தல் சிகிச்சையும்”ஆகும். இதன் நோக்கம் நோயை குணப்படுத்துவது அல்ல. நோயாளர்களுக்கு உதவி செய்தலே ஆகும்.

நோய்க்கு சிகிச்சை பெற்றுக்கொள்தல் மனிதனின் அடிப்படைத் தேவைகளில் ஒன்றாகும் இயலுமான சந்தர்ப்பங்களில் மருத்துவரை அணுகி மருத்துவ உதவியினை பெற்றுக்கொள்ளும் நாம்,  எப்போது படுத்த படுக்கையாகி எமது அடிப்படை தேவைகளை நிறைவு செய்துகொள்ள முடியாமல், மற்றவரிடம் தங்கி நிற்கின்றோமோ அன்று முதல் எமது மருத்துவ உரிமையை அனுபவிக்கமுடியாதவர்களாக மாறுகின்றோம்.

வலியுடனும் பல்வேறு அசௌகரியங்களுடனும் தமது இறுதி நாட்களை கழிக்க தொடங்கும் புற்றுநோய் (cancer), பால்வினை நோய் (AIDS), எலும்புருக்கி நோய் போன்றவற்றுக்கு சிகிச்சை பெற்றும், சிகிச்சை பலனின்று வீடுகளுக்கு அனுப்பட்டவர்கள், இறக்கும் வரை படுக்கையில் நாட்களை கழிக்கும் பக்கவாதம் (paralyses), தசை தளர்சி (mussels weakness) போன்ற நோய்களால்  பாதிக்கப்பட்டவர்கள், விபத்துகளுக்கு உட்பட்டு வாழ்நாள் முழுதும் படுக்கையிலோ அல்லது அங்கவீனர்களாவும் முடங்கி வாழ்கின்றார்கள், முதுமையினால் அவதிப்படுகின்றவர்கள் போன்றவர்களுக்கு உதவும் மருத்துவ முறைமையே “வலி நிவாரணமும் சாந்தப்படுத்தலும் சிகிச்சை” முறைமையாகும். வயது வரம்பு, பால் வேறுபாடு, கல்வி நிலை என எந்தவித வித்தியாசமும் காட்டாத சிகிச்சையே “பாலியேர்டிவ் கேயர்” (Palliative Care).

பயிற்றப்பட வைத்தியர்கள், தாதிகள், சமூக பணியாளர்கள், தன்னார்வ தொண்டரகள் மற்றும் ஏனைய நிபுனர்கள் உள்ளடக்கிய திறமை மிக்க குழுவினால் உள் நோயாளர்கள் அல்லது பராமறிப்பு நிலையங்கள் (Hospice or Palliative care inpatient unit), வெளி நோயாளர் பிரிவு (outpatient unit), வீடுகள் (Home Care) என பல தரத்தில் இச் சிகிச்சை வழங்கப்படுகின்றது. இச்சிகிச்சை முறையில் நோயாளி முழுமையாக கவனத்திற்க் கொள்ளப்படுவார். குறிப்பாக மருத்துவர்கள் மற்றும் மருத்துவ தாதி உடல் ரீதியாக சிகிச்சையளிப்பர். சமூகபணியாளர்கள் நோயாளிக்கு தேவையான அனைத்து உதவிகளையும் ஏற்படுத்தி கொடுப்பர். உளவியளார்கள் அல்லது உளவளத்துணையாளர்கள் நோயாளிக்கும் குடும்பத்தினருக்கும் உளநலத்தை பேண உதவிச் செய்வர். தொண்டர்கள் அன்பும் ஆதரவும் கொடுத்து அவர்களுக்கு பக்கபலமாக ஒத்துழைப்பார்கள். இவ்வாறாக நோயாளி மாத்திரம் அன்றி அக் குடும்பமே பிரயோசனப்படுவதுடன், அவர்களின் பழு பகிரப்படுவதனால் நோயாளி மகிழ்ச்சியாகவும் அமைதியாகவும் நாட்களை கழிப்பதற்கு சந்தர்ப்பம் கிடைப்பதனால் அவர்களின் வாழ்க்கைத்தரம் அதிகரிக்கின்றது.

இறுதியாக குறிப்பிடப்பட்ட முறைமையானது ஜனநாயக தன்மை வாய்ந்ததாகவும் எளிமையானதாகவும் அனைவருக்கும் கிடைக்கக்கூடியதாகவும் உள்ளது. ஒரு குறித்த சமூகத்தில் உள்ள மக்களே அவர்களிடையே அவதிப்படும் நோயளர்களுக்கு சிகிச்சை அளிக்கும் ஓர் சமூகம் சார் முறையாகவும் காணப்படுகின்றது.

இந்நிலையிலேயே வலி நிவாரணமும் சாந்தப்படுத்தல் சிகிச்சையும் (Palliative Care) இலங்கையில் ஆரம்பிப்பதற்கான ஆரம்ப கட்ட செயற்பாடுகள் முன்னெடுக்கப்பட்டு வருகின்றன. அதன் ஒரு கட்டமாக (20/4/2015) “இலங்கை பாலியேரடிவ் கேயர் அசோசியேசன்”(Srilanka Palliative Care Association) ஆரம்பிக்கபடவுள்ளது. வலியில்லா மரணத்தை ஒவ்வொரு இலங்கையரிடமும் கொண்டு செல்வதற்கான தருனம் உதயமாகி விட்டது. அதற்காக நாம் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து செயற்பட வேண்டிய காலம் இதுவே. எறுப்புகளாய் அணிதிறள்வோம்.

ஆக்கம்:

தாஹிர் நூருல் இஸ்ரா

சமூகபணியாளர்

மின்னஞ்சல்: israanas@gmail.com

Chittu ninaithathellam

சிட்டு நினைத்ததெல்லாம்…….

உணர்வுகள் மறத்து

உறக்கம் கலைந்து

விழித் தெழுந்து

திரும்பிப் பார்த்து

திகைத்துப் போய்

கண்ட கனவு,

சிறிய சிறுமியின் புகைப்படம் - அது

முகநூலில் இறுதியாய் கண்டது

வற்றிய பாலுக்காய் தாயின்

முற்றிய மார்பகங்களை நக்கி,

பழகிய பிஞ்சு - அப்பனின்

ஒட்டிய முளையில் நாக்கை

தட்டிய வேளையில் அவளுக்கு

பிரித்தறிய தெரியவில்லை –பாலையா?

வற்றிய அல்லது ஒட்டிய முளையையா?

குயில் கூவி வசந்தம் வருவதில்லை

அம் மண்ணுக்கு.

குழவி கல்லும், குண்டு துளையும்,

குளைந்த உடலும், கொய்திய தலையும்,

அதன் வழியும் கண்டு வளர்ந்தவள்.

அகரமும் அலிபும் எட்டாகணியாகி

அன்பும் அரவணைப்பும் அகற்றப்பட்ட - அகராதியாகி

இரத்தம் காட்டாராகி

இளவு சத்தமே பரீட்சயமாகி

கண்டு வளர்ந்ததெல்லாம்

நவீனரக ஆயுதங்கள் ஆன போது,

சிட்டு நினைத்ததெல்லாம்,

கலிமா தையிபா தான்.

தூக்கிய கைகள் விழுமுன்,

கழங்கிய கண்கள்,

பம்பிய முகம்,

பதுங்கிய கால்கள்,

செதுக்கிய சிற்பியாய்

செல்லறுத்து போய் நின்றால் -நான்

சொல்லடங்கி போகின்றேன்.

நன்றி வகவம்…..

Poem presented on 03/04/2015  at Vahavam.