அநாமிகா
அநாமிகா 1990 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் வெளிவந்துள்ள கவிதை புத்தகம். மருதூர் ஏ ஹசன் எனும் புனைப் பெயரிற்கு சொந்தக்காரர் அலியார் அபுல் ஹஸன் எனும் ஆசிரியர் யாத்த கவிதைகளின் தொகுதியை அவர்,
" இந்த உலகை விட்டு பிரிந்து போன மனித உயிர்களுக்கு" சமர்ப்பணம் செய்துள்ளார். மொத்தம் 69 பக்கங்களை உள்ளடக்கிய இப்புது கவிதை நூலின் அப்போதைய விலை ரூபா 30.
பேராசிரியர் நுஹ்மான் அணிந்துரை எழுதியுள்ள இந் நூலில் அவர் கவிதை என்றால் என்ன? என்று ஆரம்பிக்கின்றார். அவரது அணிந்துரை புதுக்கவிதை எழுதுபவர்களுக்கு நல்லதொரு விளக்கத்தை அளிக்கிறது.
"ஒரு முன் குறிப்பு" எனும் தலைப்பில் மருதூர் எ மஜீத் தனது வெளியீட்டு உரையை பதிவு செய்துள்ளார். மருதூர் ஏ ஹசனுக்கும் மருதூர் ஏ மஜீத்கும் இடையிலான தொடர்பை விளக்கும் பகுதி ஓர் முக்கிய ஆவணமாக, பெளர்ணமி தோரும் கொழும்பில் இயங்கி வரும் வகவம் என சுருங்க அழைக்கப்படும் வலம்புரி கவிதா வட்டத்திற்கு காணப்படுவதனால் அப்பகுதியினை இங்கு பதிவிடுகிறேன்.
"மருதூர் ஏ ஹசனுடன் என் பரிச்சயம் குறைவாக இருந்தாலும் பிற்காலத்தில் அவர் கொழும்பு வந்து வலம்புரி கவிதா வட்டத்தால் நாங்கள் பெளர்ணமி தோரும் ஒழுங்கு செய்யும் பல கவியரங்குகளில் கவிதை பாட வந்த பின் ஏற்பட்ட பரிச்சயமே எனக்கு மருதூர் ஏ ஹசனின் படைப்பு வளத்தை அறிமுகப்படுத்தியது" என பதிவு செய்துள்ளார். நன்றி குறிப்பிடும் பகுதியில் வகவம் மற்றும் மேமன் கவி என்போரின் பெயர் குறிப்பிடப் பட்டுள்ளது. அத்தோடு வகவத்தில் வாசித்த கவிதை ஒன்றும் இதில் இடம் பிடித்ததுள்ளது.
அநாமிகா புது கவிதை தொகுதியாக இருந்த போதும் போர்கால இலக்கியமாக இதனை அடிப்படையில் வகைப்படுத்தலாம்.
ஏனெனில் முதல் கவிதையே " யுத்தம் நடக்கிறது மகனே நீ வெளியே போகாதே" எனும் கவிதை தலைப்பு ஒன்றே அதை பறைசாற்றி நிற்கிறது. இதற்கு ஒத்த தலைப்பில் என் பள்ளி பருவத்தில் இப்படி ஒரு கவிதையாத்த ஞாபகம் வருகிறது.
#தம்பி வெளியே போகாதே
தப்பி நீயும் வரமாட்டாய்
கன்னி வெடியில் சிக்குண்டு
கன பொழுதில் இழந்திடுவாய்#
#வேண்டும் வேண்டும் என்றாலும்
மீண்டும் மீண்டும் வருவதில்லை
இல்லை என்ற தொல்லையினால்
மீண்டும் இடுவர் காலொன்று#
#மீண்டும் கிட்டிய கால் கொண்டு
விரைவாய் நடக்க முடிவதில்லை
இறக்கும் வரைக்கும் அதனோடு
மாற்று திறனாளி ஆகிடுவாய்#
என் இளமை கால சூழலை அசைப்போடுவதற்கு அனாமிகா வழிசமைத்துள்ளது. போர்கால காதல் உணர்வுகளும் துள்ளியமாக வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
"கல்லூரி வாசலில்
மல்லிகை பூக்கள்
அலாதியான
வாசத்தை பரப்ப
வீதியால்
பன்னீர் வாசகத்துடன்
ஒரு
பிரேதம்"
தொலைபேசி இன்றிய அன்றைய இலங்கையின் காதல் புடம் போட்டு காட்டுகிறது.
"கற்பனைகள் கூட
சில வேளைகளில்
யந்திரமாகத்தான் இருக்கிறது.
யந்திரத்தில்
நீ
செய்து அனுப்புகின்ற
கடிதங்களால்"
என்கிறார். மற்றொரு கவிதையில்
"உன்
இதயம் செய்து அனுப்பிய
காகிதங்களை
கவனமாக வைத்துள்ளேன்....
பூமியில்
தவறி விழுந்தால்
அவைகள்
காயப்பட்டு விடும் என்பதற்காக!
தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி தொடர்பான எதிர்வு கூறல்களும். அதன் ஆக்கிரமிப்பும், முடிவுறா தொடர் கதையே போர் என்பதனையும் சுட்டிக்காட்ட தவறவில்லை.
"எங்களது
தாய்க் குலத்துக்கு
ஒரு வேண்டுகோள்
இனி பிரசவம்
நடக்கும் போது
குழந்தைகளின் கைகளில்
ஆயுதங்கள் இருக்கும் கவனம்
தாய்மார்களுக்கு கூட
ஆபத்து வரலாம்"
மேல் குறிப்பிட்ட இக் கவிதை இன்றைய நாட்களில் எழுதப்படுமாயின் குழந்தைகளின் கைகளில் செல்போன்(தொலைபேசி)
என் எழுதப்படலாம்.
" ஆகாயம் முழுவதும்
ஆள்காட்டிப் பறவையைப் போல்
இயந்திரப் பறவை
கத்திப் பறக்கும்"
என்பவற்றோடு; ஊரடங்கு உத்தரவு, மன்னார் மக்களின் வெளியேற்றம் மற்றும் சிவந்த பள்ளி கவிதை நூலில் இடம் பிடித்த கவிதை என்பவற்றை எடுத்துக் காட்டலாம்.
ஒரு மணித்தியாலத்தில் புத்தகத்தை வாசித்தாளும் மீண்டும் மீண்டும் ஆழமான வாசிப்பு அவசியம். ஆய்வுகள் போன்று மீள் வாசிப்பு அவசியம். அநாமிகாவின் உடன் பிறப்புகளை தேடி வாசிக்க என்னை இந்நூல் தூண்டி நிற்கிறது.
தாஹிர் நூருல் இஸ்ரா
#NIEDiary
#Travelreader
22/01/2020
.jpg)